Wil je je expertise in voeding voor dieren in dierentuinen verdiepen?
Onze kennisbank biedt praktische inzichten, onderzoeksresultaten en voedingsadvies—van spijsverteringssystemen en samenstelling van diëten tot verrijkingstips en duurzaamheid.
Rauwe voeders en prooidieren bevatten van nature verschillende bacteriën. Voor gezonde dieren zijn deze bacteriën niet ziekmakend. Voor mensen, vooral jonge kinderen, ouderen en mensen met een verminderde weerstand, kunnen deze bacteriën mogelijk wel tot problemen leiden. Om diepvriesproducten op de juiste manier te bewaren en te ontdooien dien je de volgende voorschriften in acht te nemen:
Bij het formuleren van een juist dieet voor een dier is het noodzakelijk dat groenten worden gebruikt die voldoen aan de behoefte van het dier. De definitie van groente is: ‘alle eetbare delen van planten dat geen fruit of zaden zijn’. Deze ruime definitie zorgt ervoor dat groenten zeer divers zijn in voedingswaarde. Groenten kunnen verdeeld worden over vier categorieën: bladgroenten, wortelgroenten, fruitgroenten en overige groenten. De laatste twee categorieën worden soms ook samengenomen onder de noemer waterige groenten. In tabel 1 zijn voorbeelden te zien van de categorieën met bijbehorende groenten. Daaronder worden de nutritionele verschillen per categorie uitgelegd ondersteund door verschillende staafdiagrammen afkomstig uit tabel 2. Tabel 1. Verschillende groenten onderverdeeld in vier categorieën Bladgroenten Bladeren zijn de delen van planten waar de meeste fotosynthese plaatsvindt. Hierdoor zijn dit de delen van de plant waar vaak de meeste nutriënten zich bevinden. Zo zijn bladgroenten vaak rijk aan vitamines en mineralen. Daarnaast zijn bladgroenten een van de weinige natuurlijke bronnen van foliumzuur (vitamine B11), dat belangrijk is voor de aanmaak van rode bloedcellen en goeie werking van de zenuwen. Bladgroenten zijn laag in beschikbare koolhydraten maar relatief hoog in eiwit, vet en vezels. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele bladgroenten weergegeven. Wortelgroenten Wortelgroenten kunnen op basis van hun eigenschappen worden onderverdeeld in echte wortels en gemodificeerde stengels. Zo vallen zoete aardappel, wortels en cassave onder de echte wortels terwijl aardappelen, radijsjes en bieten voorbeelden zijn van gemodificeerde stengels. Wortelgroenten groeien voornamelijk onder de grond en functioneren als opslagruimte voor voornamelijk zetmeel. Hierdoor bevatten zij vaak ook een hoog gehalte aan vezels en beschikbare koolhydraten, die voornamelijk bestaat uit zetmeel in plaats van suikers. Daarentegen is de hoeveelheid water aan de lagere kant. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele wortelgroenten weergegeven. Fruitgroenten Onder fruitgroenten vallen onder andere tomaat, paprika en komkommer. Deze hebben allemaal een vlezige en zaadrijke textuur. Fruitgroenten zijn relatief laag in eiwit, vet, vezels, beschikbare koolhydraten en mineralen. Daarentegen bevatten zij een relatief hoge hoeveelheid water en vitamines. De beschikbare koolhydraten in fruitgroenten bestaan voornamelijk uit suikers en nauwelijks zetmeel, waardoor ook de totale hoeveelheid suiker relatief hoog is. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele fruitgroenten weergegeven. Overige groenten De categorie overige groenten bestaat zoals de naam al zegt uit groenten die lastiger te plaatsen zijn in een van de drie categorieën. Omdat deze categorie vrij divers is, is het wat lastiger om algemene uitspraken te doen. Een opvallende eigenschap die veel van deze groenten bezitten is dat ze voornamelijk uit een stengel bestaan. Ook bevatten deze groenten vaak een hoger gehalte aan eiwitten, vezels en vitamines. Daarentegen is de hoeveelheid beschikbare koolhydraten vaak wat lager. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele groentes binnen deze categorie weergegeven. *Grafieken zijn gemaakt op basis van de gemiddeldes van de verschillende categorieën in tabel 2* Tabel 2. Nutriëntensamenstelling van verschillende groenten onderverdeeld in vier categorieën Bron: Food composition and nutrition tables, Souci, Fachmann and Kraut, 7th revised and completed edition
Vogelspinnen eten in de natuur vaak grote insecten of kleine reptielen. Ze zijn dus goed in staat om dierlijk voedsel te verteren. Ook eendagskuikens zouden hier in principe geschikt voor kunnen zijn. Echter, aan het voeren van eendagskuikens aan een vogelspin kunnen risico's zitten. Deze risico's hebben te maken met bestrijdingsmiddelen die gebruikt kunnen worden in de legpluimveesector. Een veelvoorkomende parasiet in deze sector is de vogelmijt, ook wel bloedluis genoemd. Bloedluizen zijn een gevaar voor mens en dier omdat ze ziektes over kunnen brengen maar ook kunnen leiden tot verzwakking van het dier. Om bloedluizen te bestrijden, kan in de legpluimveesector gebruik worden gemaakt van bestrijdingsmiddelen met als werkzame stof permethrin. Permethrin tast het zenuwstelsel van de parasiet aan waardoor de parasiet sterft. Mijten behoren, net als teken, tot de klasse van de spinachtigen. Ze zijn dus familie van de spin en kennen een zelfde opbouw van lichaam. Dit maakt dat ook het zenuwstelsel van de (vogel)spin aangetast wordt wanneer het dier in aanraking komt met permethrin. Onze eendagskuikens komen van verschillende broederijen vandaan. In de broederijen zelf wordt meestal niet gewerkt met een bloedluisbestrijder. Echter, er kan niet gegarandeerd worden dat de moederdieren er nooit mee behandeld zijn. Vooral de eerste eieren die een moederdier legt, kunnen daarom een kleine dosis permethrin bevatten. Op deze manier is het dus ook mogelijk dat de eerste kuikens een kleine dosis permethrin in zich hebben. Voor de kuikens vormt dit geen gevaar, maar voor een vogelspin die het kuikens vervolgens op eet, kan dit wel een groot risico vormen. Daarom raden wij u ten zeerste af om eendagskuikens aan uw vogelspin te voeren.
Dat afwisseling belangrijk is voor een gebalanceerd dieet weten veel mensen wel. Maar wat houdt afwisseling eigenlijk in en waarom is het belangrijk? De juiste afwisseling Zowel bij de BARF producten van Kiezebrink als de Kiezebrink mixen is variatie noodzakelijk om een gebalanceerd menu te vormen. Deze producten zijn op zichzelf namelijk niet volledig. Dit betekent dat er gevarieerd moet worden met verschillende producten om een gebalanceerd dieet te voeren. Er zijn vier categorieën: Licht vlees, rood vlees, wild vlees en vis. Wanneer er iedere week minstens een soort eiwitbron uit elke categorie gevoerd wordt kan er vanuit gegaan worden dat er een gebalanceerd menu gevoerd wordt. Hieronder een overzicht met welke soorten eiwitbronnen in welke categorie vallen. Rood vlees RundLamPaardEend Wit vlees KipKalkoenKwartelKonijn Wild HaasFazantDuif Vis ZalmVette vis Waarom afwisseling? Honden en katten hebben behoefte aan allerlei voedingsstoffen. Wanneer er maar één soort vlees gevoerd wordt is de kans groot dat niet alle voedingsstoffen die de hond of kat nodig heeft hierin aanwezig zijn. Verschillende soorten vlees hebben namelijk ook verschillende voedingswaardes. Zo bevat vis een hoog percentage omega 3 vetzuren en selenium, rood vlees bevat veel vitamine B12 terwijl wit vlees juist een hoog percentage vitamine B3 en B6 bevat. Ook de opbouw van het eiwit in het vlees (de aminozuren) variëren per vleessoort. Vandaar dat het zo belangrijk is om alle soorten vlees te voeren, zodat de hond of kat een breed pakket aan voedingsstoffen binnen krijgt. Als het, bijvoorbeeld door een allergie, niet mogelijk is om voldoende af te wisselen is het verstandig om een supplement toe te voegen. Kiezebrink heeft twee supplementen in het assortiment voor de aanvulling van een rauw vlees dieet: Raw meat supplement no calcium, geschikt voor de aanvulling van een dieet dat vleesbot, spiervlees en eventueel orgaanvlees bevat.Raw meat supplement + calcium, geschikt voor de aanvulling van een dieet dat geen vleesbot bevat maar wel spiervlees en eventueel orgaanvlees. Dit supplement bevat calcium, wat er voor zorgt dat er geen problemen onstaan in de botontiwkkling van het dier wanneer er geen vleesbot gevoerd wordt. Beide supplementen bevatten alle aanbevolen vitamines en mineralen om de nutritionele behoefte van honden en katten te dekken. Via deze link kunt u de supplementen vinden in onze webshop. BARF dieet? Bij het voeren van BARF producten is het niet alleen belangrijk dat er gevarieerd wordt met soorten vlees maar ook met spiervlees, orgaanvlees en vleesbot. Meer informatie hierover is te vinden via deze link . Hygiëne Rauwe voeders en prooidieren bevatten van nature verschillende bacteriën. Voor gezonde dieren zijn deze bacteriën niet ziekmakend. Voor mensen, vooral jonge kinderen, ouderen en mensen met een verminderde weerstand, kunnen deze bacteriën mogelijk wel tot problemen leiden. Het is daarom belangrijk dat er op de juiste manier met rauw vlees producten omgegaan wordt. Richtlijnen hiervoor zijn te vinden via deze link .
Kiezebrink is gespecialiseerd in rauw voer voor honden en katten. We hebben hier dan ook een heel breed assortiment in beschikbaar. Voor deze producten wordt gebruik gemaakt van dierlijke grondstoffen uit verschillende categorieën zoals wit vlees, rood vlees, vis en wild. Door producten uit al deze categorieën te voeren kan er een gevarieerd en gebalanceerd menu samengesteld worden. Wild De categorie wild bevat producten zoals hert, fazant, haas en duif. Deze dieren zijn in het wild geschoten, anders dan alle andere diersoorten die wij verkopen die in gevangenschap gefokt en met CO2 of een andere methode gedood zijn. Doordat deze dieren in het wild geleefd hebben is de samenstelling van het vlees ook anders, wild vlees bevat onder andere meer omega 3 vetzuren en is een hele goede toevoeging aan het menu van de hond of kat. Echter zitten er ook nadelen aan wild, doordat de dieren in contact geweest kunnen zijn met verontreinigde bodem en in sommige landen er nog geschoten mag worden met loden hagel. Hierdoor kan het vlees en de organen afkomstig van wilde dieren meer zware metalen bevatten dan van dieren in die gevangenschap opgegroeid zijn. Er is helaas weinig informatie bekend over de precies opname van deze zware metalen. Omdat het voeren van wild ook veel voordelen heeft raden wij deze producten wel aan, maar maximaal één keer in de week. Bronnen Gerofke et al. (2019), Heavy metals in game meat, Food safety assurance and veterinary public health no. 7. https://www.wageningenacademic.com/doi/epdf/10.3920/978-90-8686-877-3_24 Kral et al. (2015), Evaluation of mercury contamination in dogs using hair analysis, Neuroendocrinology Letters, vol. 36(1). https://www.nel.edu/userfiles/articlesnew/NEL360915A11.pdf Brand et al. (2019), Kennisoverzicht vraagstukken diffuus lood in de bodem, RIVM Rapport 2019-0006. https://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/2019-0006.pdf Wani et al. (2015), Lead toxicity: a review, Interdisciplinary toxicology, vol. 8(2), https://content.sciendo.com/view/journals/intox/8/2/article-p55.xml Dżugan et al. (2012), Evaluation of heavy metals environmental contamination based on their concentrations in tissues of wild pheasant, Journal of Microbiology, Biotechnology and Food Sciences, Vol. 2 (1), https://www.jmbfs.org/wp-content/uploads/2012/08/jmbfs-Dzugan-B.pdf Valencak (2015), Healthy n-6/n-3 fatty acid composition from five European game meat species remains after cooking, BMC Research Notes vol. 8, (273). https://bmcresnotes.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13104-015-1254-1
